قصه ما

قرار نبود اینجوری تموم شه

قرار بود پاشیم با هم باشیم درس بخونیم

قرار بود کنار هم باشیم تاتش

یادته؟

خیلی چیزا تقصیر من بود

همه بچه بازیا

همه کارای احمقانه ای که از هم خیلی دورمون کرد

دارم پشت سیستم اشک میریزم به پهنای صورتم و اینارو مینویسم

حالم خیلی خوش نیست

دلم یه پرتگاه بلند میخواد و یه شهامت پریدن

من همیشه دوستت داشتم

حتی وقتایی که دیوونه میشدم حرفایی میزدم که بهت بر میخورد

جواد جان عزیزم

امیدوارم همیشه لبات بخنده

هیچ وقت مثل من انقد ناامید زندگیتو ادامه ندی

راستش هیچی از دنیا نمیخوام

هیچی

فقط دوسدارم

بگذریم

نفسام بالا نمیاد

حالم خوش نیست

به یه خواب طولانی مدت نیاز دارم

صبح بلند شدم صدبار وویستو گوش دادم یه کلمه توش دوستت دارم پیدا کنم خیلی توش دوستت دارم بود

رفتم اشغالارو بندازم بیام

باورت میشه دوس نداشتم برگردم خونه

ای کاش ای کاش میکردم که برم بالا گوشیمو نگا کنم ببینم جواد برگشته

میگفتم خدا من خیلی دوسش دارم دیروز چی بود بهش گفتم اون من بودم؟ واقعا من بودم؟؟؟

از خودم بدم میاد

اشکام بند نمیادا

همینجوری داره میره

داره ساعت یازده میشه فکر کنم الاناس که از خواب بیدارشی و بخوای بری سرکار یه نگاهم به پروفایلم بندازی

:) بگی عوضش خوش گذشت یه وقتایی

تپش قلب داره منو میکشه

درد میکنه دردش میزنه به دستم

دوسدارم یه نفر باشه باهاش حرف بزنم

یکی که بشه همه دردامو بهش بگم

تو میای میدونم

برمیگردی یه روز

تو دلت نمیاد منو تنها ول کنی گریه کنم و بری میدونم

قصه ما